برای اپیکور «آتاراکسیا» یگانه رستگاری حقیقی بود. و ما چطور بهش میرسیم نه با هماهنگی روح افلاطون و نه با دستیابی به خرد ارسطو، بلکه فقط با حذف نگرانی یا اضطراب. اگه اپیکور در این لحظه با شما صحبت میکرد، شما رو وادار میکرد تا زندگی رو آسون بگیرید.(ص123)
سالها پیش خوندمش، بعد از درمان شوپنهاور و وقتی نیچه گریست. شاید کمتر خونده شده و کمتر بهش توجه شده ولی واقعا زیباست. مثل تمام کتاب های یالوم، از شخصیت پردازی یالوم و متن روونش لذت خواهید برد و با اسپینوزا احساس نزدیکی خواهید کرد
به فلسفه و جملات فلسفی علاقه دارید پس حتما سری به این کتاب بزنید😊 این کتاب با ترکیب فلسفه و روانشناسی، به شدت ذهن شمارو درگیر میکنه