حاضر به عقب نشینی نبودم و بر عقیده ام که مرگ یگانه تنظیم کننده ی زندگی است پابرجا ماندم. دائما به مرگ می اندیشیدم و تنها یک چیز مرا آزار می داد ایمان به این که روزی خواهم مرد. بقیه مطالب زندگی آن قدر بی اهمیت و پیش پا افتاده بود که می توانستم جملگی را با لبخندی به لب پذیرا شوم.
ملال آور و خسته کننده.ریتم کند و پر چانگی غیر جذاب راوی