نت‌های گریه‌دار

در شهر هي قدم زد و عابر زياد شد. ترس از رقيب بود كه آخر زياد شد. اينقدرهام نصف جهان جمعيت نداشت. با كوچ او به شهر، مهاجر زياد شد. يك لحظه باد روسري‌اش را كنار زد. از آن به بعد بود كه شاعر زياد شد. گفتند با زبان خوش از شهر ما برو. ساك سفر كه بست، مسافر زياد شد.