تخفیف های شگفت انگیز
مجله 30بوک
داستان سنگ و سایه گونه‌ای یاركشی پیش از بازی بود كه از هر بازی‌ای زیباتر می‌نمود و كودك می‌خواست كه بازی هرگز آغاز نشود ، همچنان ایستاده باشند پشت به مهتاب ، چشم به سایه‌ها كه بر زمین افتاده بودند . چنین نمی‌شد . سردسته‌ها سنگ به سایة دلخواه خود می‌انداختند و یارگیری آغاز می‌شد . گاه پیش می‌آمد كه سنگ بر سایة كودك می‌ماند اما او از جا تكان نمی‌خورد . دلش می‌كشید سنگ پیوسته در راه باشد و سایه در حنكای خاك مهتاب گرفته ، بماند . شیوة دیگر برای یارگیری ، « چُرچُر ، دست پُر » بود . بدین گونه كه سردسته‌ها در كنار هم می‌ماندند و بچه‌ها دست به گردن هم انداخته دور می‌شدند و با هم می‌خواندند كه یكی ماه باشد و دیگری ستاره ، یا یكی آسمان باشد و دیگری آفتاب . پس از اینكه « واخواندن » انجام می‌گرفت ، دوتایی به سردسته‌ها نزدیك می‌شدند ، می‌گفتند : « چُرچُر » سردسته‌ها می‌گفتند : « دست پُر ! » می‌گفتند : « كی می‌خواهد ماه ؟ كی می‌خواهد ستاره ؟ » . (ازمقدمة كتاب ) نشر ققنوس از محمدرضا صفدری پیش از این كتاب « من ببر نیستم پیچیده به بالای خود تاكم » را منتشر كرد كه برنده رمان برگزیده سال 81 منتقدان و نویسندگان مطبوعات و نیز جایزه ادبی اصفهان شد.
نشر ققنوس
